shohresalarkia.ir

ما را چه شود با دل طوفانے مان؟
کے سیر شود غم از پریشانے مان
امشب دل شیعیان به خون آغشتست
ابریست هواے شهر بارانے مان

خورشید بدون روے او تار شده ست
بیچاره زمین، سخت ،گرفتار شده ست
این بانگ عزایے که در عالم شنوی
شیعه است به نوحه و عزادار شده است

امروز که خورشید نهان است هنوز
دل ها همه غمگین به جهان است هنوز
مولاے جهان نیست به محراب امروز
در سینه ما بانگ اذان است هنوز

بغضم، نه اسیر عالمے تکراری
دل خون و به لب تبسمے ناچاری
چشمے که مرا کشت خودش آسوده
سرما و سکوت مبهم بیدارے

دورے است مسبب غم چشمانم
یا خاطره رد شبنم چشمانم
روزے که تو از کوچه ے دل میگذری
نوروز خوشے است عالم چشمانم

آن کس که به قلب یار راهے دارد
از خشم زمانه  جان پناهے دارد
خوش بخت کسے که در سراپرده غم
در خلوت  شاد خویش ماهے دارد

برگرد به قلب خسته ام شادے ده
مخروبه دلم، بیا و آبادے ده
چندیست  که محکوم به حبس ابدم
بر مرغ قفس نوید آزادے ده

بغضم، نه اسیر عالمے تکراری
دل خون و به لب تبسمے ناچاری
چشمے که مرا کشت خودش آسوده
سرما و سکوت مبهم بیدارے

با عشق  ره غصه  و غم را بستی
تو خالق عشوه بودے و سرمستی
دلخوش به نگاهت شده ام حضرت یار
شادم که همیشه در کنارم هستے

غم ‌نیست مرا محرم  در سینه تویی
هم‌صحبت جان و دل بے کینه تویی
از ظلمت شب نمے هراسم وقتی
ارامش صبح ناب ادینه تویی