shohresalarkia.ir

ماییم و هوای دل بارانیمان
غم در زده آمده به مهمانیمان

امشب غم کربلا و هفتادو تن
کابوس عطش دلیل بی خوابیمان

هر روز طلوعے و غروبے مارا
در معبر لطف، چارچوبے مارا
راضے به رضاے توام اے حضرت عشق
تا بانے حال شادو خوبے مارا

حیثیت عشق ساده افتد بر باد
آنگونه که هستیت برد از بنیاد
اندازه یڪ پلڪ زدن کافے بود
تا دوست برد خیال ما را از یاد

از شهد لبت مرا بنوشان جامی
تا از تو بگیرد این دل خون کامی
عمریست به سینه سنگ حسرت بزنم
تا پخته شود به چرخ شاید خامے

هر کس که ترا دید فقط حیران شد
سهم دلش آوارگے و عصیان شد
بیچاره دلم قرین آرامش بود
با دیدن تو زخمے یڪ طوفان شد

در محفل انس گاه حاضر بودن
گاهے به سکون و گاه عابر بودن
دنیاے عجیبے است نوشتن با عشق
زیباست در این زمانه شاعر بودن

اے کاش در عشق مست و عالے باشی
از غصه و غم چو غنچه ، خالے باشی
اے کاش براے این دل عاشق من
دیوانه ترین در این حوالی باشی

دل تنگ شدم به عشق زیبا رویی
بس ناز کشم به زارے و دل جویی
این عشوه و غمزه از کجا آوردے ؟
نادیده نموده اے مرا جادویی

هرچند که در سوء تفاهم ماییم
در مکتب امواج تلاطم ماییم
از عشق علے و آل او حیرانیم
سرمست ترانه ، شاد در قم ماییم

ما را چه شود با دل طوفانے مان؟
کے سیر شود غم از پریشانے مان
امشب دل شیعیان به خون آغشتست
ابریست هواے شهر بارانے مان

خورشید بدون روے او تار شده ست
بیچاره زمین، سخت ،گرفتار شده ست
این بانگ عزایے که در عالم شنوی
شیعه است به نوحه و عزادار شده است

امروز که خورشید نهان است هنوز
دل ها همه غمگین به جهان است هنوز
مولاے جهان نیست به محراب امروز
در سینه ما بانگ اذان است هنوز

بغضم، نه اسیر عالمے تکراری
دل خون و به لب تبسمے ناچاری
چشمے که مرا کشت خودش آسوده
سرما و سکوت مبهم بیدارے

دورے است مسبب غم چشمانم
یا خاطره رد شبنم چشمانم
روزے که تو از کوچه ے دل میگذری
نوروز خوشے است عالم چشمانم

آن کس که به قلب یار راهے دارد
از خشم زمانه  جان پناهے دارد
خوش بخت کسے که در سراپرده غم
در خلوت  شاد خویش ماهے دارد

برگرد به قلب خسته ام شادے ده
مخروبه دلم، بیا و آبادے ده
چندیست  که محکوم به حبس ابدم
بر مرغ قفس نوید آزادے ده

بغضم، نه اسیر عالمے تکراری
دل خون و به لب تبسمے ناچاری
چشمے که مرا کشت خودش آسوده
سرما و سکوت مبهم بیدارے

با عشق  ره غصه  و غم را بستی
تو خالق عشوه بودے و سرمستی
دلخوش به نگاهت شده ام حضرت یار
شادم که همیشه در کنارم هستے

غم ‌نیست مرا محرم  در سینه تویی
هم‌صحبت جان و دل بے کینه تویی
از ظلمت شب نمے هراسم وقتی
ارامش صبح ناب ادینه تویی